باز پوشیده شبم مهتاب و
میترسم که چشمم خواب بردارد

تا سحر میهمان باش
با توام ای ماه. . .

ای که می کاهی از غلظت شبهای تنهایی

دلم تنگ است و
در خوابند گلها و پرستوها

دلم تنگ است و
نقش پوچ میبافم
بر روری دیوار اتاق خویش

هستیم از انتظاری کهنه بر باد است
تو با من باش. . .

سودای خوابم نیست

بیا در قاب خالی دلم بنشین
زخمهایم را تو مرهم باش

با توام ای ماه

"افسانه"

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: