مجابم کن
که نجویمت
در این فضای بیقراری
نخوانمت
در این ثانیه های اظطراب
نخواهمت
در این آتش به رقص آمده
از اشتیاق
مجاب کن مرا
آنگاه شانه های غرورت را بالا بینداز و برو
آن سو تر از تمام دوستت دارم های من
پریده ای از رویاهایم
دو کلمه مانده
تا شکستنم ········
فقط دو کلمه
«افسانه»
نظرات شما عزیزان: